Boerenkool en appeltaart

Gisteren hebben we weer eens heerlijk ouderwets boerenkool gegeten. En omdat ik vakantie heb, heb ik appeltaart gebakken. delicious and homemade! Ziet ie er niet lekker uit?

Niks doen

Het wordt weer eens tijd voor een blogberichtje.
We hebben net een heerlijk paasweekend achter de rug met een heel weekend niks doen :) Dat is lang geleden! Ik wist niet dat ik het nog kon...
Nou ja, niks doen... Afwassen, stofzuigen, heg snoeien, Diesel knuffelen, boekje lezen, nieuwe jurkjes kopen voor het zomerse weer, nieuwe schoenen kopen omdat de oude stinken en stuk gaan. Ja, als ik dit lijstje zo door kijk zitten er toch ook wel wat dingen bij die niet niks doen zijn.

Nou ja, nog tot en met vrijdag werken en dan weer een weekje meivakantie om te oefenen met niks doen.

Etenslucht

Ik heb er al vaker over gedacht en me erover verbaasd, maar nu zet ik het toch echt maar eens op mijn blog:

Elke ochtend als ik tussen half 8 en 8 uur langs het verzorgingstehuis fiets op weg naar mijn werk, schrik ik van de walm van het warme eten dat zo vroeg al gemaakt wordt. Dat kan toch echt niet zo vroeg op de morgen! M'n maag draaide zich bijna om toen ik vanmorgen de rode kool, aardappel en gehaktbal met jus rook :s
Pfff.... Ben blij dat ik logopedist ben, zo vroeg al aan warm eten denken is echt niets voor mij!

Lente :)

Heerlijk, de zon schijnt weer als je uit je bed komt. Dat is toch wel even fijner wakker worden :) Ik word weer bij van de lente na een min of meer winterdepressie, ook al is het qua temperatuur nog niet helemaal lente.
Nog even wachten tot 31 maart en dan ben ik bijna elke dag met een kwartiertje thuis uit mijn werk omdat het veerpondje weer gaat varen.
Ja, ik hou van de lente :) :) :)

Senseo

Sinds gisteren hebben we een nieuwe Senseo.

En dat was hard nodig! Ons ouwe arme beestje perste er met heel veel moeite en lawaai nog een half kopje, slappe en niet schuimende koffie uit. Arm ding.

Maar nu de nieuwe: stiller, sneller, een heel kopje koffie mét schuimlaagje :)

En wie komt 'm uitproberen?

Kerstgedicht

Onderstaand gedicht kregen wij op een kerstkaart.
Ik vond het wel het delen waard:

De hemel raakt de aarde aan
en even wordt het licht.
De nacht verdwijnt, een droom verschijnt
- een hemels vergezicht.

Een engel geeft woorden aan,
spreekt van een Kind dat redt.
Dat zet de toon: er wordt een lied
van vrede ingezet.

Dan trekt het wolkendek weer dicht,
het hemels koor verstomt.
Geen engel meer, maar wel een Kind
als teken van wat komt.

Het teken van een nieuwe begin,
een weg die uitzicht biedt.
Een uitweg uit de duisternis
van wanhoop en verdriet.

Waar mensen uitzien naar dat kind
en omzien naar elkaar,
daar wordt de vrede af en toe
een heel klein beetje waar.

Daar kan een mens een engel zijn,
een brenger van wat licht.
De hemel raakt ons even aan
- de droom krijgt een gezicht.

Prayernight